Prixels van Gio Buschman: Locatie

Prixels nr 19

Locatie

 

Wat de mens ooit heeft gemaakt en  weer verlaten kan een bron van inspiratie zijn voor de fotograaf.  Hij* heeft zijn* stempel gedrukt op moeder Aarde: overal zie je zijn scheppingen of wat er van rest: fabrieken en huizen, kantoren, vervoermiddelen en een stortvloed aan spullen: spookhuizen vol sporen, weggegooid als oude schoenen. Herinneringen aan een wereld waarin niemand – een enkele romanticus daargelaten – nog wil of kan leven.  Gedoemd om in te storten, te vergaan. Tenzij je er de schoonheid van ziet. Menig fotograaf wordt er lyrisch van en zet die stoffige oorden graag om in pixels, papier en inkt. Verlaten plekken met die typische sfeer, voor het scheppen van je eigen wereld, als decor of werkplaats: die je naar je hand kunt zetten met je lichtbronnen, figuranten, rekwisieten, je eigen ( schijn-) wereld. Waarin je toelaat wat je uitkomt, en weg laat wat niet, jouw gedachten en gevoelens, jouw visie en tijdsbeeld, van wat je bezig houdt, lief hebt, bewondert, verafschuwt, verlangt, bang maakt of boos…Zo’n werkplek waarin de ware kunstenaar – fotograaf in je eindelijk letterlijk de ruimte krijgt… ?

De praktijk. Na een tip van Miep rij ik naar het  fabrieksgebouw, een stukje “vaderlandse trots”. Het staat er vervallen bij: kapotte ramen waardoor dorre berkentakken groeien, lekkende goten, deuren dichtgespijkerd, alleen een vaag naambordje, binnen klinken  mannenstemmen. Ik vind een deur die toegang geeft tot een hal vol spullen. Er staan drie oudere buikige mannen rond een pallet. Het gesprek valt stil, ik word gemonsterd of ik van de FIOD ben: “Waar ben-de gij van?” Ik leg uit dat ik foto’s wil maken van deze historische werkplek. “Nou, dan ben-de mooi te laat” zegt een van hen, “alles is weg, naar de sloop; in China daar maken die alles veul goeiekoper ; het groot geld, he?” “As ge eens wist wat mooi bikini’s hier werden gemaakt”, zegt de ander. “Ach Jan”, zegt de derde, “tegeswoordig lopen toch alle vrouwen gewoon in d’r nakie, en da wil-de gij toch ook?”    De mannen schateren het uit…

GIO                                                                                     * m/v