Prixels nr 13 – Kunstmarkt

Je kunt je fotowerk natuurlijk opslaan als goede herinnering aan dat moment of die bewerking, digitaal of geprint, afhankelijk van kastruimte. Om er af en toe in te bladeren, voor je eigen gerief. Of: verkopen op een kunstmarkt. Kun je er een leuk bedrag voor vangen en je fotowerk ook een beetje promoten. Hoe gaat zoiets in z’n werk? Je meldt je aan bij het organiserende comite in : Venray, Ravenstein, Thorn of ander stadje dat zich graag op de kaart zet met een jaarlijks hoogtepunt van cultuur, of wat er voor doorgaat. Je mailt wat werk door en betaalt zo’n 40 euro en gaat op de geplande zondag op weg met je pronkstukken.

Aangekomen etaleer je je kunstwerken onder het hevig wapperende dekzeil van je kraam, naast de toiletwagen. Andere kunstenaars, herkenbaar aan baarden of knotten, en hun kleurige en zwierige kledij, hebben divers werk uitgestald van boedda’s tot breiwerk. Zij staan de langs schuifelende bezoekers glimlachend te woord. De prijzen varieren van 20 tot 1200 euro, “contant graag”.

Er zijn ambachtslieden die laten zien hoe je nog een echte mand vlecht. De plaatselijke ehbo staat wat lacherig, maar alert, rondom de gamel met koffie. Een bejaard stel in “authentieke” kledij brengt Franse evergreens ten gehore met accordeon en zang; hun beperkte repertoire en twijfelachtige act begint al gauw tegen te staan. Dorstige bezoekers hebben zich verschanst op de omliggende terrassen. Een band van mensen met een handicap brengt vrolijke muziek : horen en zien vergaan. Het publiek schuifelt langs, morsend met friet, ijs en bier en bekijkt met verbaasde blik je zorgvuldig uitgestalde fotowerk. Leuk, al die mensen die speciaal voor jou zijn gekomen!

Maar kopen: ho maar. Spreekt het ze niet aan? En wat moet je vragen: bij lage prijzen wordt je niet serieus genomen, bij hoge prijzen houden ze hun hand krachtig op de portemonnee. Een negatief saldo en lichte frustratie liggen als krolse katers op de loer. Neem van mij aan: blijf thuis, koester je creaties. Heb je nog geluk dat de voortdurend dreigende wolken hun last die zondagmiddag elders hebben uitgestort. Maar misschien was het daar ook toevallig kunstmarkt…

GIO