Gio Buschman – Prixels nr 18 – AV-presentaties

Prixels nr 18 – AV-presentaties

Een koppeling van beeld en geluid, een verbinding, maar volgens sommigen ook een gedrocht. Want:  kun je aan beide recht doen zonder dat het een ten koste gaat van het andere ? Heeft dit  verstandshuwelijk tussen twee  muzen  gevoelsmatig en creatief meerwaarde? Het AV-gebeuren hinkt nog vaak op verschillende visies en doelstellingen . Verder toont het in de uitwerking vaak een sterke en een minder sterke kant: of  die van het beeld of die van het geluid.

En niet altijd het beoogde  harmonieus  geheel dat er zowel goed uitziet als nauw luistert. Uit het ontbreken van een duidelijke ontwikkeling, de aarzeling om normen te stellen en de zeer verschillende uitwerkingen blijkt het:  het  ongemakkelijke gevoel dat velen nog hebben bij werken aan beamershows,   AV-presentaties, of hoe ze ook heten.

De keuze van  onderwerpen laat grote verschillen  zien, de duur, het gebruik van voice – over en van teksten in het beeld, van videofragmenten  en van special effects. Het toont aan hoe groot de worsteling soms is om met dit fenomeen geloofwaardig en met plezier te werken. Met als wisselend resultaat : een voorkeur voor ingedikte reisverslagen, stokpaardjes zoals natuuropnamen en belerende documenten rondom een maatschappelijk fenomeen.

Dat alles gelardeerd met  niet altijd gelukkig gekozen muziek afkomstig uit de  cd – verzameling ( “The best of..”) van de fotograaf – annex –  geluidsman. Het voelt soms als de gevreesde dia-avondjes van weleer. Hoe kan het dan wel? Wellicht is dit iets : kijk en luister eens naar de reclames op tv: de creativiteit, het “plot” en het raffinement van hun “boodschap”, zij het dan  om een heel  andere  redenen en niet altijd echt geslaagd, maar toch…

Dus clubgenoten: doe de gordijnen dicht, benen op de salontafel, kopje koffie, koekje, nootje, kratje, bitterballetje en: zappen maar langs die commerciële beelden en muziek. Een bron van inspiratie, al ben je het met de inhoud niet eens.  Want een ding is zeker:   daar is  ( meestal )  goed over nagedacht……

GIO