Prixels van Gio Buschman

Prixels  17

Spreker

 

Bij  een spreker rijst het beeld op van iemand “die het beter weet” , een deskundige, die mooi ,  uniek en perfect werk kan laten zien.  Die  een naam heeft  en goede raad geven kan. Een beetje  zoals pastoor vroeger : hij (s)preekt, wij luisteren.  Maar dan  wat aangenamer,      als een cabaretier:   speels, gedurfd, origineel.  Putten wij dan  niet genoeg inspiratie uit fotoboeken?  Waarvoor hebben we een spreker nodig? Vreemde ogen die dwingen?  Liever een aaibare persoon  waarmee je direct contact hebt ?  Pas op: als je niet uitkijkt haal  je  een narcist – pur – sang in huis  die geroutineerd zijn stokpaardjes berijdt , mekkert over zijn moeilijke jeugd en verbroken relaties en  vol is van zijn vele successen, alleen  door keihard werken bereikt natuurlijk. Die zijn werk lardeert met bevlogen theorieën en visies, overal contacten heeft, ons- kent- ons bij bobo’s en in jurykringen,  zijn  kwaliteiten bevestigd ziet in talloze prijzen en snoepreisjes, die overal gezien is.  Want succes vermenigvuldigt zichzelf en erotiseert.  Soms is hij  ook over de houdbaarheidsdatum heen,  teert hij op oude successen. Dat gaat  gauw tegenstaan en je hebt er niets aan. Hij laat je je  vergapen aan zijn perfecte  fotowerk, maar : kun je er ook iets van leren ?   Hoe  ziet  de ideale  spreker er dan uit ?  Allereerst: hij praat weinig en toont veel, heel veel werk. Woorden verdampen, maar zijn  beelden, die blijven op je netvlies staan. En : hij heeft divers werk, waardoor de kans bestaat dat hij qua stijl en inhoud aansluit bij zoveel mogelijk toehoorders. Dat vermindert de kans dat ze afhaken. Verder : hij luistert goed, laat je zelf dingen uitzoeken en proberen, en geeft concrete tips hoe het  beter/anders kan, waarmee je verder kunt. Is zo’n goede spreker wel voorhanden ?  Zeker, maar ze zijn zeldzaam. Er is  een  alternatief:  kijk eens rond in je eigen club of andere clubs. Die minder opvallende clubleden, bij wiens werk je het langst blijft stilstaan. Wiens werk  je het langst is bij gebleven. Die zijn het. En nog iets:  duur zijn ze meestal niet…

GIO